کد مطلب:28402 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:113

پرهیز دادن پیامبر از نبرد با علی












1978.پیامبر خداصلی الله علیه وآله: جنگ با علی، جنگ با خداوند و آشتی با او، آشتی با خداوند است.[1].

1979.پیامبر خداصلی الله علیه وآله: ولایتِ علی بن ابی طالب، ولایت خداوند است و دوستی او، عبادت خدا و پیروی اش، واجب الهی و دوستانِ او، دوستان خداوندند و دشمنانش، دشمنان خدا و جنگ با او، جنگ با خداوند است و آشتی با او، آشتی با خداوندِ عز وجل.[2].

1980.پیامبر خداصلی الله علیه وآله- خطاب به علی علیه السلام-: خدا بِكُشد آن كه را با تو بجنگد و دشمنی كند با آن كه با تو دشمنی كند![3].

1981.پیامبر خداصلی الله علیه وآله: ای علی!جنگ با تو، جنگ با من است و جنگ با من، جنگ با خداست.[4].

1982.پیامبر خداصلی الله علیه وآله: جنگ با تو- ای علی!- نبرد با من است و آشتی با تو آشتی با من.[5].

1983.امام علی علیه السلام: پیامبر خدا این آیه را تلاوت كرد: «فَأُوْلَل-ِكَ أَصْحَبُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَلِدُونَ؛[6] آنان اهل آتش اند و در آن، ماندگار خواهند بود».گفته شد: ای پیامبر خدا! اهل آتش چه كسانی اند؟ فرمود: «هر كه پس از من با علی بجنگد. آنان همراه با كافران، اهل آتش اند؛ چرا كه وقتی حق به سویشان آمد، بدان كفر ورزیدند.بدانید كه علی از من است.آن كه با او بجنگد، با من جنگیده است و پروردگارِ مرا به خشم آورده است».

آن گاه علی علیه السلام را فراخواند و فرمود: «ای علی! جنگ با تو، جنگ با من است و آشتی با تو آشتی با من، و تو پس از من، نشانه [ و امام] میان من و امّتم هستی».[7].

1984.پیامبر خداصلی الله علیه وآله: ای علی! جنگ با تو، جنگ با من است، و آشتی با تو آشتی با من، و جنگ با من، جنگ با خداست. آن كس كه با تو آشتی كند، با من آشتی كرده است، و آن كس كه با من آشتی كند، با خداوندعز وجل آشتی كرده است.[8].

1985.الأمالی- به نقل از عطیة بن سعد عوفی، از محدوج بن زید ذهلی-: او در میان نمایندگان اعزامی قومش به سوی پیامبرصلی الله علیه وآله بود.پیامبر خدا این آیه را تلاوت كرد: «لَا یَسْتَوِی أَصْحَبُ النَّارِ وَ أَصْحَبُ الْجَنَّةِ أَصْحَبُ الْجَنَّةِ هُمُ الْفَآلِزُونَ؛[9] دوزخیان با بهشتیانْ یكسان نیستند.بهشتیان اند كه كامیاب اند».گفتم: ای پیامبر خدا! بهشتیان كیان اند؟

فرمود: «هر كه از من پیروی كند و پس از من تسلیم [ فرمان ]این مرد باشد».

[ محدوج] گوید: سپس پیامبر خدا، دست علی علیه السلام را- كه در كنارش بود- گرفت و بلند كرد و فرمود: «بدانید كه علی از من است و من از اویم.پس هر كه با او دشمنی كند، با من دشمنی كرده است و آن كه با من دشمنی كند، خداوندعز وجل را به خشم آورده است». آن گاه فرمود: «ای علی! جنگ با تو جنگ با من است و آشتی با تو آشتی با من، و تو نشانه [ و امام] میان من و امّت منی».

عطیه گوید: بر زید بن ارقم در خانه اش وارد شدم و حدیث محدوج بن زید را برای او یادآور شدم. [ زید ] گفت: گمان نمی كردم جز من، از آنها كه این سخن را از پیامبر خدا شنیده اند، كسی باقی مانده باشد.گواهی می دهم كه پیامبر خدا، این سخن را برای ما بیان كرد. آن گاه گفت: به راستی مردانی كه این سخن را از پیامبر خدا شنیده بودند، با علی علیه السلام دشمنی كردند و [ از حق] بازگشتند.[10].

1986.پیامبر خداصلی الله علیه وآله- خطاب به علی، فاطمه، حسن و حسین علیهم السلام-: من در جنگم با آن كه با شما بجنگد و آشتی ام با آن كه با شما آشتی باشد.[11].

1987.مسند ابن حنبل- به نقل از ابو هریره-: پیامبر خدا به علی، حسن، حسین و فاطمه علیهم السلام نگاه كرد و فرمود: «من در جنگم با آن كه با شما بجنگد و آشتی ام با آن كه با شما آشتی باشد».[12].

1988.پیامبر خداصلی الله علیه وآله: ای علی! در آینده، گروه طغیانگر با تو می جنگند، در حالی كه تو بر حقّی.پس هر كس تو را در آن روز یاری نكند، از من نیست.[13].









    1. الخصال: 5/496، الأمالی، صدوق: 146/149، بشارة المصطفی: 20، جامع الأخبار:56/51.
    2. الأمالی، صدوق: 52/85، بشارة المصطفی: 153، روضة الواعظین: 114.
    3. الجمل: 81، الاحتجاج: 55/330/1، بشارة المصطفی: 166، مائة منقبة: 43/99.
    4. كفایة الأثر: 184، بحار الأنوار: 216/348/36.
    5. الإفصاح: 128، كنز الفوائد: 179/2، مناقب آل أبی طالب: 217/3.
    6. بقره، آیه 275.
    7. الأمالی، طوسی: 763/364.نیز، ر.ك: تفسیر فرات: 623/477 و 624.
    8. الأمالی، صدوق: 891/656، بشارة المصطفی: 180، فضائل الشیعة: 17/56.
    9. حشر، آیه 20.
    10. الأمالی، طوسی: 1063/485، بحار الأنوار: 15/261/24 و ج 62/119/38.
    11. سنن الترمذی: 3870/699/5، سنن ابن ماجة: 145/52/1.
    12. مسند ابن حنبل: 9704/446/3، المستدرك علی الصحیحین: 4713/161/3.
    13. تاریخ دمشق: 9044/473/42، كنز العمّال: 32970/613/11.